засу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засу́ну засу́нем
2-я ас. засу́неш засу́неце
3-я ас. засу́не засу́нуць
Прошлы час
м. засу́нуў засу́нулі
ж. засу́нула
н. засу́нула
Загадны лад
2-я ас. засу́нь засу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час засу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

засу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што.

1. Пасунуўшы, паставіць, пакласці ў што-н., за што-н., пад што-н., схаваць куды-н.

З. сякеру за пояс.

З. чамадан пад ложак.

З. шуфляду.

З. руку ў кішэню.

З. паперы ў стол.

2. Зачыніць, закрыць на засаўку (разм.).

З. дзверы на засаўку.

|| незак. засо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засу́нуць сов.

1. (поместить под что-л., внутрь чего-л.) засу́нуть, задви́нуть;

з. сяке́ру за по́яс — засу́нуть топо́р за по́яс;

з. шуфля́ду стала́ — засу́нуть (задви́нуть) я́щик стола́;

2. (закрыть задвижкой) задви́нуть, запере́ть;

3. (вложить, запрятать внутрь) засу́нуть, всу́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засу́нуць, ‑суну, ‑сунеш, ‑суне; зак., што.

1. Памясціць, усунуць у што‑н., пад што‑н., за што‑н. Засунуць сякеру за пояс. Засунуць чамадан пад ложак. □ Як толькі пачало цямнець, я засунуў пісталеты ў кішэню, паклаў туды ж запасныя магазіны з патронамі. Карпюк. // Зачыніць, усунуўшы што‑н. на месца. Засунуць шуфляду.

2. Разм. Зачыніць, закрыць на засаўку. Міроніха, правёўшы мужа, зайшла на двор, засунула на засаўку дзверы ў хляве. Гурскі.

3. Разм. Пакласці, схаваць так, што цяжка знайсці; падзець, задзець. Куды гэта ты засунуў нож?

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засу́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазатыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Заткнуць усё, многія адтуліны.

П. шчыліны пакуллем.

2. Засунуць за што-н., уткнуць куды-н. усё, многае.

П. сякеры за пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задви́нуть сов., в разн. знач. засу́нуць, мног. пазасо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. засоўваць — засунуць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впра́вить сов.

1. упра́віць;

впра́вить плечо́ упра́віць плячо́;

2. (заправить) увабра́ць, засу́нуць;

впра́вить брю́ки в сапоги́ увабра́ць (засу́нуць) штаны́ ў бо́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)