заража́ць

1. infizíeren vt, ánstecken vt;

2. (атруціць што-н.) verséuchen vt; хім. vergíften vt; verpésten vt (паветра);

3. перан. ánstecken vt (каго-н. чым-н. j-n durch A) mítreißen* vt, fórtreißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заразі́ць гл. заражаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

infect

[ɪnˈfekt]

v.t.

заража́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verpésten

vt заража́ць, атру́чваць (паветра, тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verséuchen

vt заража́ць, насыла́ць по́шасць, атру́чваць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flyblow

[ˈflaɪbloʊ]

1.

n.

мушы́нае я́йка або́ ля́рва (на мя́се)

2.

v.t. flyblew, -blown, -blowing

1) кла́сьці я́йкі (пра му́ху)

2) псава́ць, зага́джваць, заража́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

taint

[teɪnt]

1.

n.

1) пля́ма, зага́на f.

2) мара́льная пля́ма; га́ньба f.

2.

v.t.

пэ́цкаць, пля́міць; псава́ць (і мара́льна), зара́жаць

3.

v.i.

пэ́цкацца, пля́міцца; зара́жацца; псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

canker

[ˈkæŋkər]

1.

n.

1) я́зва f.

2) хваро́ба — рак пладо́вых дрэ́ваў

3) зло n.; я́зва f.

4) Zool. ву́сень -я m.

2.

v.t., v.i.

заража́ць, заража́цца, быць зара́жаным; разьяда́ць, псава́цца; гні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánstecken

1.

vt

1) (an A) нако́лваць (на што-н.); прыко́лваць (да чаго-н.)

2) надзява́ць, насо́ўваць (на што-н.)

3) запа́льваць; падпа́льваць

éine Zigarétte ~ — запалі́ць цыгарэ́ту

4) (mit D) заража́ць (чым-н.)

2.

(sich)

(bei D) заразі́цца (ад каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)