Verbum

анлайнавы слоўнік

заража́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заража́ць несов., прям., перен. заража́ть; см. заразі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заража́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заража́ць

1. infizíeren vt, ánstecken vt;

2. (атруціць што-н.) verséuchen vt; хім. vergíften vt; verpésten vt (паветра);

3. перан. ánstecken vt (каго-н. чым-н. j-n durch A) mítreißen* vt, fórtreißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заразі́ць, -ражу́, -разі́ш, -разі́ць; -разі́м, -разіце́, -разя́ць; -ра́жаны; зак., чым.

1. каго-што. Перадаць заразу каму-, чаму-н.

З. каго-н. грыпам.

2. перан., каго (што). Захапіць чым-н., прымусіць іншых пераймаць што-н.

З. любоўю да музыкі.

З. прыкладам.

|| незак. заража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заражэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заража́ть несов. заража́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

infect [ɪnˈfekt] v. (with) заража́ць (чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заража́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заразіцца.

2. Зал. да заражаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заразі́ць гл. заражаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заражэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заражаць — заразіць і стан паводле знач. дзеясл. заражацца — заразіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)