Verbum

spérren

1.

vt

1) загаро́джваць (дарогу, уваход і г.д.)

2) запру́джваць (раку)

3) закрыва́ць (праезы́); запіра́ць (вароты, браму)

j-n ins Zímmer ~ — запе́рці каго́-н. у пако́і

4) блакі́раваць (горад)

5) пасадзі́ць (у турму)

6) эк. накла́сці эмба́рга; забарані́ць

éinen Úrlaub ~ — часо́ва забараніць во́дпуск [адпачы́нак]

7) вы́ключыць (тэлефон, газ і г.д.)

2.

(sich) праці́віцца, супраціўля́цца

er spérrte sich mit Händen und Füßen dagégen — разм. ён адбіва́ўся ад гэ́тага рука́мі і нага́мі

schlíeßen

*

1.

vt

1) зачыня́ць

2) запіра́ць, замыка́ць

j-n in die Árme ~ — абня́ць каго́-н.

3) рабі́ць высно́ву, выво́дзіць

was ~ Sie daráus? — яку́ю высно́ву Вы ро́біце адсю́ль?

daráus ist zu ~, dass… — адсю́ль мо́жна зрабі́ць высно́ву, што…

4) змыка́ць (рады)

5) заключа́ць (шлюб, дагавор, умову)

éinen Vergléich ~ — прыйсці́ да пагадне́ння

2.

vi

1) зачыня́цца (пра дзверы і да т.п.)

2) зака́нчвацца, канча́цца (пра заняткі, спектакль)

die Schúle schließt um zwei (Uhr) — заня́ткі ў шко́ле канча́юцца ў дзве гадзі́ны

3.

(sich)

1) зачыня́цца (пра дзверы)

2) (an A) далуча́цца, прымыка́ць (да чаго-н.), межава́ць (з чым-н.)