заме́сці
1. (мятлою і г. д.) fégen vt; zusámmenfegen vt (змесці куды-н);
2. безас (снегам і г. д.) zúwehen vt, verwéhen vt;
сне́гам замяло́ ўсе́ даро́гі álle Wége sind schnéeverweht;
заме́сці сляды́ перан die Spúren verwíschen [tílgen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Spur
f -, -en
1) след, адбі́так
éiner ~ fólgen [náchgehen*], éine ~ verfólgen — ісці́ па сле́ду
éine ~ áufnehmen* — напа́сці на след, ісці́ па сле́ду
j-n auf j-s ~ bríngen* — наве́сці каго́-н. на чый-н. след
j-m auf der ~ fólgen — прасле́даваць каго́-н. па пя́тах, ісці́ сле́дам за кім-н.
auf fríscher ~ — па гара́чых сляда́х
álle ~en vertílgen [verwíschen] — заме́сці сляды́
j-n von der ~ ábbringen* — збіць каго́-н. з то́лку [панталы́ку]
2) чыг. каляц
3) лыжня́
éine ~ légen — пракла́дваць лыжнр
4) перан. след
kéine ~ ! — нічо́га тако́га!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
след м
1. (адбітак) Spur f -, -en; Fúßspur f, Fúß(s)tapfe f -, -n, Fúß(s)tápfen m -s, - (нагі);
след ад ко́лаў Rádspur f;
ісці́ па чыіх-н сляда́х in j-s Fúß(s)tapfen tréten*;
2. паляўн Fährte f -, -n;
ісці́ па следзе die Fährte verfólgen, der Fährte fólgen;
згубі́ць след von der Fährte ábkommen*;
3. перан Spur f -, -en;
сляды́ старажы́тнай культу́ры die Spúren éiner álten Kultúr;
знайсці́ сляды́ злачы́нства юрыд éinem Verbréchen auf die Spur kómmen* [auf der Spur sein];
◊ заме́сці сляды́ die Spúren verwíschen;
пакі́нуць сляды́ на чым-н auf etw. (A) ábfärben;
па гара́чых след сляда́х auf fríscher Fährte [héißer Spur];
зні́кнуць без следу spúrlos verschwínden*;
ад яго́ і след прасты́ў er war auf und davón, er ist (längst) über alle Bérge; er ist weit weg;
як след wie es sich gehört
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)