заме́рці

1. (спыніцца) stíllstehen* аддз. vi (s), stócken vi; erstérben* vi (s); stéhen bléiben*;

рух замёр der Verkéhr stóckte [kam zum Erlíegen];

2. (застыць на месцы) erstárren vi (s), starr sein;

заме́рці ад жа́ху vor Schreck erstárren [starr sein];

3. (пра гукі) erstérben* vi (s), verhállen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заміра́ць гл. замерці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

starr

a

1) нерухо́мы; пі́льны, ува́жлівы (позірк)

er war ~ vor Verwúnderung — ён аслупяне́ў ад здзіўле́ння

~ und steif sein — заме́рці [засты́ць] (ад жаху)

2) скаляне́лы (ад холаду)

3) цвёрды, каля́ны

4) упа́рты

er hat éinen ~en Nácken — ён упа́рты чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)