закруглі́ць, закругля́ць

1. ábrunden vt;

2. (надаць закончанасць) áusfeilen vt, glätten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

round off, round out

а) зако́нчыць

to round off the evening with a dance — зако́нчыць ве́чар та́нцамі

б) закругля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rúnden

1. vt закругля́ць, акругля́ць

2. ~, sich закругля́цца;

die Téile ~ sich zum Gánzen з асо́бных ча́стак утвара́ецца цэ́лае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwéifen

1.

vi (s, h) высок. блука́ць, хадзі́ць

séine Gedánken ~ in die Zúkunft — ён адда́ўся ма́рам пра бу́дучае

2.

vt

1) тэх. закругля́ць

2) паласка́ць (бялізну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)