закругля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закругля́ю закругля́ем
2-я ас. закругля́еш закругля́еце
3-я ас. закругля́е закругля́юць
Прошлы час
м. закругля́ў закругля́лі
ж. закругля́ла
н. закругля́ла
Загадны лад
2-я ас. закругля́й закругля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закругля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закругля́ць несов., прям., перен. закругля́ть; см. закруглі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закругля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да закругліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закруглі́ць, -углю́, -у́гліш, -у́гліць; -у́глены; зак., што.

1. Зрабіць круглым ці больш круглым.

З. вугал.

2. перан. Прыдаць стройнасць і закончанасць.

З. фразу.

3. перан. Скончыць, завяршыць (разм.).

З. год з добрымі вытворчымі паказчыкамі.

|| незак. закругля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. закругле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закруглі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закруглю́ закруглі́м
закру́глім
2-я ас. закруглі́ш
закру́гліш		 закругліце́
закру́гліце
3-я ас. закруглі́ць
закру́гліць		 закругля́ць
закру́гляць
Прошлы час
м. закруглі́ў закруглі́лі
ж. закруглі́ла
н. закруглі́ла
Загадны лад
2-я ас. закруглі́ закруглі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закруглі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закругля́ть несов., прям., перен. закругля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закругля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да закругліцца.

2. Зал. да закругляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закругля́цца несов., возвр., страд. закругля́ться; см. закруглі́цца, закругля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закругле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закругляць — закругліць і стан паводле знач. дзеясл. закругляцца — закругліцца.

2. Закругленая частка чаго‑н.; выгіб. Мінуўшы закругленне, поезд выйшаў на гэткую мясціну і пачаў імкліва набіраць хуткасць. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канчаць, заканчваць, завяршаць, давяршаць; закругляць, закругляцца (перан.) □ даводзіць да канца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)