зазнача́ць, зазна́чыць

1. (зрабіць паметку) kénnzeichnen неаддз. vt;

2. (рабіць заўвагу) bemérken vt, ánmerken vt, hervórheben* vt (выдзеліць); betónen vt, unterstréichen* vt (падкрэсліць);

не́льга не зазна́чыць es kann nicht únerwähnt bléiben;

трэ́ба зазна́чыць es muss daráuf híngewiesen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

notíeren

vt зазнача́ць, запі́сваць, занато́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bezéichnen

vt

1) пазнача́ць, зазнача́ць

2) называ́ць; зна́чыць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

parenthesize

[pəˈrenӨəsaɪz]

v.t.

1) браць у ду́жкі

2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ

3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remark

[rɪˈmɑ:rk]

1.

v.t.

1) каза́ць, зазнача́ць; выка́звацца

2) заўважа́ць; назіра́ць

2.

n.

1) заўва́га f.

to make no remark — нічо́га не сказа́ць

2) заўважа́ньне, назіра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wéisen

*

1.

vt пака́зваць

j-n zur Rúhe ~ — закліка́ць каго́-н. да пара́дку, патрабава́ць ад каго́-н. захава́ць цішынр

j-m die Tür ~ — вы́гнаць каго́-н. за дзве́ры

2) (an A) адсыла́ць, накірава́ць (каго-н., што-н. да каго-н.)

aus dem Lánde ~ — вы́слаць з краі́ны

2.

vi (auf A) зазнача́ць (каму-н. на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)