зазнача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазнача́ю |
зазнача́ем |
| 2-я ас. |
зазнача́еш |
зазнача́еце |
| 3-я ас. |
зазнача́е |
зазнача́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зазнача́ў |
зазнача́лі |
| ж. |
зазнача́ла |
| н. |
зазнача́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зазнача́й |
зазнача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зазнача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазнача́ць несов.
1. (делать метку) помеча́ть; замеча́ть; отмеча́ть;
2. (обращать внимание) замеча́ть, отмеча́ть;
1, 2 см. зазна́чыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зазначыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам.
З. патрэбнае месца ў лесе.
2. без дап. або са злуч. «што». Сказаць што-н., уставіць у размову. «Сёння будзе добрае надвор’е», — зазначыў сусед.
|| незак. зазнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зазнача́ць, зазна́чыць
1. (зрабіць паметку) kénnzeichnen неаддз. vt;
2. (рабіць заўвагу) bemérken vt, ánmerken vt, hervórheben* vt (выдзеліць); betónen vt, unterstréichen* vt (падкрэсліць);
не́льга не зазна́чыць es kann nicht únerwähnt bléiben;
трэ́ба зазна́чыць es muss daráuf híngewiesen wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зазнача́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да зазначаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазнача́цца несов., страд. помеча́ться; замеча́ться; отмеча́ться; см. зазнача́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазна́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазна́чу |
зазна́чым |
| 2-я ас. |
зазна́чыш |
зазна́чыце |
| 3-я ас. |
зазна́чыць |
зазна́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
зазна́чыў |
зазна́чылі |
| ж. |
зазна́чыла |
| н. |
зазна́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зазна́ч |
зазна́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зазна́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
notíeren
vt зазнача́ць, запі́сваць, занато́ўваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bezéichnen
vt
1) пазнача́ць, зазнача́ць
2) называ́ць; зна́чыць (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)