заваро́чваць

1. гл. завярнyць;

2. разм. (распараджацца) léiten vt; verfügen vi (über A);

◊

заваро́чваць спра́вамі schálten und wálten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinschwenken

vi (s) збо́чваць, заваро́чваць (куды-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deviate

[ˈdi:vieɪt]

v.

1) адыхо́дзіць, адхіля́цца (ад кіру́нку, пра́ўды)

2) адступа́цца (ад пля́ну, пра́віла)

3) заваро́чваць (з даро́гі); адхіля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umschlagen

I úmschlagen

*

1.

vt

1) надзява́ць, накі́нуць

2) абго́ртваць, абмо́тваць

3) адгіна́ць (каўнер)

4) пераго́ртваць (старонку)

5) перагружа́ць (тавар)

6) пераку́льваць, зва́льваць

2.

vi (s)

1) рэ́зка мяня́цца (пра вецер і г.д.)

2) пераку́львацца, абаро́чвацца

II umschlágen

* vt заваро́чваць, заго́ртваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reverse

[rɪˈvɜ:rs]

1.

n.

1) адваро́т -у m., адваро́тны бок

on the reverse of the medal — на адваро́це мэдаля́

2) адваро́тнае n.

3) за́дні ход

4) зьме́на на го́ршае; паго́ршаньне, пагаршэ́ньне n.

2.

adj.

адваро́тны, супрацьле́глы

reverse motion — рух у адваро́тным кіру́нку

3.

v.t.

1) заваро́чваць; зьмяня́ць кіру́нак

2) вываро́чваць навы́варат

3) пераваро́чваць, перакуля́ць дагары́ нага́мі

4) зьмяня́ць на адваро́тнае; анулява́ць, скасо́ўваць (зако́н, пастано́ву)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)