заваро́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. завярнуць.

2. чым. Кіраваць, распараджацца (разм.).

З. справамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваро́чваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заваро́чваю заваро́чваем
2-я ас. заваро́чваеш заваро́чваеце
3-я ас. заваро́чвае заваро́чваюць
Прошлы час
м. заваро́чваў заваро́чвалі
ж. заваро́чвала
н. заваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. заваро́чвай заваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заваро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваро́чваць несов.

1. (изменять направление) завора́чивать, свора́чивать, повора́чивать;

2. (в обратную сторону) повора́чивать; (машину) развора́чивать;

3. (стадо) завора́чивать;

4. зава́ливать;

5. разг. завора́чивать;

6. повора́чивать;

1-6 см. завярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да завярнуць.

2. чым. Разм. Кіраваць, распараджацца. Заварочваць справамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху; павярнуць.

З. назад.

З. каня налева.

З. кароў ад шкоды.

Машына завярнула ў бок лесу.

Дарога завярнула да ракі.

2. што. Паварочваючы, змяніць становішча чаго-н.

З. назад рукі каму-н.

3. Зайсці мімаходам (разм.).

З. да знаёмых.

4. каго-што. Заваліць, закідаць чым-н. (разм.).

З. яму зямлёй.

◊

Завярнуць аглоблі (разм.) — пайсці, паехаць назад, не дасягнуўшы мэты.

|| незак. заваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваро́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завярнуцца.

2. Зал. да заварочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваро́чванне ср.

1. завора́чивание, свора́чивание, повора́чивание;

2. повора́чивание; развора́чивание;

3. завора́чивание;

4. повора́чивание;

1-4 см. заваро́чваць 1-3, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваро́чвацца несов.

1. повора́чивать наза́д; (на машине — ещё) развора́чиваться;

2. (изменять направление) повора́чиваться;

3. отвора́чиваться;

1-3 см. завярну́цца 1, 2, 4;

4. страд. повора́чиваться; развора́чиваться; завора́чиваться; зава́ливаться; см. заваро́чваць 2-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завора́чивать несов., разг.

1. (изменять направление) заваро́чваць, паваро́чваць; (наведываться) збо́чваць;

2. (загибать кверху, назад) загіна́ць; закру́чваць; (подол, рукава) зака́сваць; (о штанинах — ещё) падка́сваць; (полы) захіна́ць;

3. (упаковывать) заго́ртваць; запако́ўваць; закру́чваць, укру́чваць; завіна́ць, захіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развёртывать несов.

1. (раскрывать) разго́ртваць, раскрыва́ць; развіна́ць;

2. перен. (подробно излагать) разго́ртваць;

3. перен. (предпринимать в широких масштабах) разго́ртваць;

4. перен. (развивать) разго́ртваць;

5. (выпрямлять) выпро́стваць, распро́стваць;

6. воен. разваро́чваць, разго́ртваць;

7. (поворачивать) заваро́чваць; паваро́чваць; разваро́чваць;

8. (разверчивать, расширять отверстие, раскручивать) раскру́чваць; (рассверливать) рассвідро́ўваць; см. разверну́ть, развора́чивать​ 3—10;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)