жы́ла ж

1. разм (крывяносны сасуд) Áder f -, -n, Blútader f, Blútgefäß n -es, -e;

2. (сухажылле) Séhne f -, -n;

3. (у кабелі) Séele f -, -n;

4. горн Áder f -, -n, Gang m -(e)s, Gänge;

залата́я жы́ла Góldader f;

ру́дная жы́ла Érzader f, Érzgang m;

◊ вы́цягнуць (усе́) жы́лы з каго-н j-n bis aufs Blut quälen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áder

f -, -n

1) крывяно́сны сасу́д; ве́на, артэ́рыя; жы́ла

2) горн. жы́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lode

[loʊd]

n.

ру́дная жы́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gold-bearing

[ˈgoʊld,berɪŋ]

adj.

залатано́сны (пясо́к, жы́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

залатано́сны góldhaltig;

залатано́сна́я жы́ла Góldader f -, -n;

залатано́сны́ пясо́к Góldsand m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ledge

[ledʒ]

n.

1) падвако́ньне n.

2) вы́ступ -у m. (скалы́)

3) ру́дная жы́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ру́дны горн Erz-; érzhaltig (які ўтрымлівае руду);

ру́дная жы́ла Érzgang m -(e)s, -gänge;

ру́дны басе́йн Érzgebiet n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vein

[veɪn]

1.

n.

1) вэ́на f.

2) жы́ла f.

3) Bot. жы́лка f.

vein of a leaf — жы́лка або́ про́жылак на лісьце́

4) Geol. жы́ла f., про́жылак -ка m.

a vein of gold — залатано́сная жы́ла

5) настро́й -ю m.; хара́ктар -у m.

a joking vein — жартаўлі́вы настро́й

6) тон -у m.

comedy written in a witty vein — камэ́дыя напі́саная ў дасьці́пным то́не

2.

v.t.

спаласі́ць (бы́ццам жы́ламі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

core

[kɔr]

1.

n.

1) агры́зак, асяро́дак -ка m. (сярэ́дняя ча́стка)

2) цэ́нтар -ру m., сэ́рца n., стры́жань -ня m.

3) су́тнасьць f.

4) Electr. жы́ла ка́бэлю

5) Geol. зямны́я не́тры

2.

v.t.

вырэ́зваць, вы́разаць (сярэ́дзіну я́блыка); выма́ць ко́стачкі з фру́ктаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

streak

[stri:k]

n.

1) паласа́, пало́ска f., по́шуг -у m.

We saw a streak of lightning — Мы ба́чылі по́шуг мала́нкі

2) жы́ла f. (у ка́мені, ма́рмуры); про́жылак -ка m.

Side bacon has streaks of fat and streaks of lean — Бо́чак ма́е про́жылкі са́ла й любо́вага мя́са

3) Figur. жы́лка f.

He has a streak of humor — Ён ма́е пачуцьцё гу́мару

4) про́бліск -у m.

a streak of luck — про́бліск шча́сьця

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)