дысана́нс муз. Dissonánz f -, -en; Míssklang m -(e)s, -klänge; Mísston m -(e)s, -töne;

2. перан. Únstimmigkeit f -, Níchtübereinstimmung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dissonance

[ˈdɪsənəns]

n.

1) немілагу́чнасьць, несугу́чнасьць f.; дысана́нс -у m.

2) нязго́да f., разла́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mísston

m -(e)s, -töne

1) фальшы́вы гук, фальшы́вая но́та, дысана́нс

2) разла́д, сва́рка, зва́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míssklang

m -s, -klänge дысана́нс, разла́д

éinen ~ in etw. (A) bríngen* — уно́сіць разла́д у што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

discord

[ˈdɪskɔrd]

1.

n.

1) разла́д -у m., нязго́да f.; рознагало́сьсе n., разнабо́й -ю m.

2) Mus. дысана́нс -у m., несугу́чнасьць, несула́днасьць f.

3) ля́скат, бра́згат -у m.

2.

v.i.

не пагаджа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)