дыпло́м м.
1. Diplóm n -s, -e (ВНУ); Ábschlusszeugnis n -ses, -se (школы);
універсітэ́цкі дыпло́м Universitätsdiplom [-vɛr-] n;
атрыма́ць дыпло́м ein Diplóm erhálten*;
2. разм. (дыпломная работа) Diplóm n, Diplómarbeit f -, -en;
абарані́ць дыпло́м sein Diplóm áblegen;
3. (узнагарода) Éhrenurkunde f -, -n; Préis m -es, -e;
уручы́ць дыпло́м die Úrkunde überréichen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Diplóm
n -s, -e дыпло́м, пасве́дчанне, атэста́т, гра́мата
sein ~ áblegen — абарані́ць дыпло́м
ein ~ áusstellen [ertéilen] — вы́даць каму́-н. дыпло́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)