дыкто́ўка ж.

1. (дыктант) Diktát n -(e)s, -e;

арфаграфі́чная дыкто́ўка orthográfisches Diktát;

2. (дыктаванне) Diktát n -(e)s, -e; Diktíeren n -s, -;

піса́ць пад чыю-н. дыкто́ўку nach j-s (G) Diktát schreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dictation

[dɪkˈteɪʃən]

n.

1) дыкто́ўка f., дыктава́ньне n.

2) зага́дваньне n., зага́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Diktát

n -s, -e

1) дыкто́ўка

nach ~ — пад дыкто́ўку

2) зага́д, прадпіса́нне, дыкта́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)