дражні́ць

1. (раздражняць) nécken vt; hänseln vt;

2. (узбуджаць) errégen vt; réizen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цвялі́ць (дражніць) nécken vt; hänseln vt (кпіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tantalize

[tæntəlaɪz]

v.t.

му́чыць, дражні́ць; спакуша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

äffen

vt уст. дражні́ць, перадра́жніваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tríezen

vt разм. дражні́ць, му́чыць, надаку́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zécken

vt, vi дыял. дражні́ць, пацве́льваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hänseln

vt дражні́ць, пацве́льваць (з каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verálbern

vt разм.

1) абду́рваць, дражні́ць

2) рабі́ць пасме́шышчам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tease

[ti:z]

1.

v.t.

1) цьвялі́ць, дражні́ць; раздражня́ць

2) жартава́ць, пацьве́льваць з каго́

3) часа́ць (во́ўну, лён)

4) варсава́ць, рабіць варсі́стым (сукно́)

5) узьбіва́ць (валасы́)

2.

n.

жартаўні́к -а́ m.; той, хто лю́біць дражні́ць, дражні́цца; спаку́сьнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stácheln

vt

1) джа́ліць, кало́ць

2) гавары́ць з’е́дліва, пацве́льваць, паке́пліваць, дражні́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)