дзьму́ць

1. (пра вецер) blásen* vi; wéhen vi;

тут дзьме hier zieht es, hier ist es zúgig;

2. (шкло) blásen* vt;

◊

ён сабе́ і ў вус не дзьме разм. er lässt sich (D) darüber kéine gráuen Háare wáchsen; er zuckt nicht mit der Wímper

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blásen

* vt, vi

1) дзьмуць

2) трубі́ць

Flöte [auf der Flöte] ~ — ігра́ць на фле́йце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánblasen

* vt

1) дзьму́ць (на што-н.); раздува́ць

2) разм. абла́яць (каго-н.); накрыча́ць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

whiff

[hwɪf]

1.

n.

1) паве́ў -ву m., по́дых -у m. (ве́тру)

2) пах -у m.

3) дымо́к -ка́ m. (цыгарэ́ты)

2.

v.i.

1) дзьмуць; дзьму́хаць

2) пы́хкаць, пуска́ць дымо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pústen

vi

1) пы́хкаць

2) дзьмуць, дзьму́хаць

ins Féuer ~ — дзьму́хаць у аго́нь, раздзьму́хваць (касцёр)

◊ ich púste dir was! — мне наплява́ць на гэ́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéhen

1.

vi

1) дзьму́ць

2) развява́цца

2.vt здзіма́ць, здзьму́хваць (von D, auf A – што-н. адкуль-н., на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

waft

[ˈwɑ:ft]

1.

v.

1) гнаць (па вадзе́ або́ паве́тры)

The waves wafted the boat to shore — Хва́лі прыгна́лі чо́вен да бе́рагу

2) дзьмуць, лёгка ру́хаць (ве́трам)

3) трыма́цца ў паве́тры або́ на вадзе́

2.

n.

1) лёгкі паве́ў ве́тру

2) узма́х -у m. (крыло́м, руко́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вус м. Schnúrrbart m -es, -bärte;

кіто́вы вус Físchbein n -(e)s, -e;

◊

мата́ць (сабе́) на вус sich (D) hínter die Óhren schréiben*;

і ў вус (сабе́) не дзьмуць разм. sich nicht darúm schéren, sich (D) nichts daráus máchen;

мы і са́мі з вуса́мі wir sind auch nicht dümmer als die ánderen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

breeze

[bri:z]

1.

n

1) лёгкі ве́трык, брыз -у m.; ве́цер, паве́ў -ву, по́дых -у m.

2) Brit. informal замяша́ньне n., непара́дак -ку m.; сва́рка f.

3) ве́стка, чу́тка f.

4) informal не́шта, што лёгка зрабі́ць

2.

v.i.

1) ху́тка прахо́дзіць, прано́сіцца

2) лёгка ве́яць або́ дзьмуць

•

- breeze in

- breeze up

- in a breeze

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

breathe

[bri:ð]

1.

v.i.

1) ды́хаць

2) перадыхну́ць, адсапсьці́ся, адпачы́ць

At last there is time to breathe — Нарэ́шце знайшо́ўся час перадыхну́ць

3) лёгка дзьмуць, ве́яць (пра ве́цер)

4) жыць, быць жывы́м

2.

v.t.

1) удыха́ць, ды́хаць

to breathe poisonous fumes — удыха́ць атру́тныя выпарэ́ньні

2) дава́ць адпачы́ць

The rider breathed his horse — Ко́ньнік даў адпачы́ць каню́

3) шапта́ць; каза́ць

not to breathe a word — не прагавары́цца ні сло́вам, ня пі́скнуць ні сло́ва, трыма́ць у сакрэ́це

4) перадава́ць; ды́хаць чым

5) Figur. удыха́ць, натхня́ць

to breathe new life into an organization — ажыві́ць арганіза́цыю

•

- breathe a vein

- breathe easy

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)