двухчле́нны матэм. binómisch; лінгв. zwéigliedrig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwéigliedrig

a двухчле́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwéiteilig

a

1) раздзе́лены папала́м, які́ склада́ецца з дзвюх ча́стак

2) матэм. двухчле́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

binomial

[,baɪˈnoʊmɪəl]

1.

n.

1) Math. двухчле́н, біно́м -а m.

2) падво́йны тэ́рмін

2.

adj.

1) які́ склада́ецца з двух тэ́рмінаў, падво́йны

2) двухчле́нны, біно́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)