даруча́ць, даручы́ць

1. (каму-н., што-н.) beáuftragen vt (j-n mit D); j-m éinen Áuftrag ertéilen;

я даруча́ю вам гэ́тае зада́нне ich beáuftrage Sie mit díeser Áufgabe;

2. (даверыць чыім-н клопатам) zur Betréuung ánvertrauen; áuftragen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

depute

[dɪˈpju:t]

v.t.

1) прызнача́ць сваі́м наме́сьнікам

2) дэлегава́ць, даруча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

recommend

[,rekəˈmend]

v.t.

1) рэкамэндава́ць

2) ра́іць, ра́дзіць

3) даруча́ць, перадава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entrust

[ɪnˈtrʌst]

v.t.

1) давяра́ць

2) даруча́ць; аддава́ць пад апе́ку (дзяце́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beáuftragen

vt (mit D) даруча́ць (каму-н. што-н.); упаўнава́жваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

confide

[kənˈfaɪd]

v.

1) давяра́ць, адкрыва́цца, дзялі́цца (сакрэ́там, кло́патамі)

2) даруча́ць, аддава́ць пад апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

consign

[kənˈsaɪn]

v.t.

1) аддава́ць пад апе́ку; даруча́ць

2) прызнача́ць

3) дастача́ць, перасыла́ць, пасыла́ць (тава́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

betráuen

vt (mit D) даруча́ць (каму-н.)

ich bin betráut mit… — мне дару́чана [даве́рана]…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

authorize

[ˈɔӨəraɪz]

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beórdern

vt выкліка́ць, зага́дваць каму́-н. прыйсці́; (zu + inf) даруча́ць (каму-н. што-н. зрабіць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)