даміна́нта ж.

1. муз. Dominánte f -, -n;

2. (асноўная ідэя) vórherrschende Idée, grúndlegendes Mérkmal

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dominant

[ˈdɑ:mɪnənt]

1.

adj.

1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы

2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю

2.

n. Mus.

даміна́нта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)