далуча́ць, далучы́ць

1. (злучыць) ánschließen* vt (да чаго-н. an A); verbínden* vt (mit D); éingliedern vt (in A); éinverleiben vt (D);

2. (дадаць) béilegen vt, béifügen vt (да чаго-н. D);

3. (пазнаёміць з чым-н.) vertráut máchen (mit D); heránführen vt (an A);

далуча́ць да культу́ры an die Kultúr heránführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прылажы́ць

1. (далучаць) béilegen vt, béifügen vt;

2. (прыкласці) áuflegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

subjoin

[,sʌbˈdʒɔɪn]

v.t.

дадава́ць; далуча́ць (у канцы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

append

[əˈpend]

v.t.

далуча́ць (як дада́так); дадава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

béiordnen

vt залі́чваць, далуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

béizählen

vt далуча́ць; залі́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

annektíeren

vt прымусо́ва далуча́ць; захо́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinbeziehen

* vt уключа́ць; далуча́ць; уця́гваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

implizíeren

vt уключа́ць (што-н. куды-н.); далуча́ць, уця́гваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éingliedern

vt уключа́ць, уво́дзіць (у склад чаго-н.), далуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)