далуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
далуча́ю |
далуча́ем |
| 2-я ас. |
далуча́еш |
далуча́еце |
| 3-я ас. |
далуча́е |
далуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
далуча́ў |
далуча́лі |
| ж. |
далуча́ла |
| н. |
далуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
далуча́й |
далуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
далуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
далуча́ць несов.
1. (да каго, чаго) присоединя́ть (к кому, чему); приобща́ть (к чему), присовокупля́ть (к чему);
2. (да каго, чаго) причисля́ть (к кому, чему);
3. (да чаго) (знакомить с чем-л., привлекать к участию в чём-л.) приобща́ть (к чему); вовлека́ть (во что);
1-3 см. далучы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да далучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
далучы́ць, -лучу́, -лу́чыш, -лу́чыць; -лу́чаны; зак., што.
1. Прылучыць да чаго-н., прыбавіць.
Д. дакументы да справы.
2. Пазнаёміць з чым-н.
Д. дзяцей да музычнай культуры.
|| незак. далуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. далучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подсоединя́ть несов. далуча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цывілізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.
Далучыць (далучаць) да цывілізацыі (у 2 знач.).
|| звар. цывілізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
далуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да далучыцца.
2. Зал. да далучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
присоединя́ть несов., в разн. знач. далуча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далучэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. далучаць — далучыць і далучацца — далучыцца. Далучэнне прыстаўкі да кораня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цывілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Зрабіць (рабіць) цывілізаваным; далучыць (далучаць) да цывілізацыі. Цывілізаваць адсталыя плямёны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)