дажы́ць, дажыва́ць

1. (дасягнуць узросту) erlében vt; lében vt;

дажы́ць да ста́расці ein hóhes Álter erréichen;

дажы́ць да 80 год 80 Jahre alt wérden;

дажы́ць свой век sein Lében beschlíeßen*;

2. (прабыць рэшту часу) разм die réstliche Zeit verbríngen*;

ён дажы́ў ле́та на да́чы er verbráchte den Rest des Sómmers in der Sómmerfrische [auf dem Lánde]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erlében

vt

1) перажыва́ць, зве́дваць, спазнава́ць

2) дажыва́ць

ich hóffe das noch zu ~ — я спадзярся яшчэ́ дажы́ць да гэ́тага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)