Verbum

дажы́ць, дажыва́ць

1. (дасягнуць узросту) erlében vt; lében vt;

дажы́ць да ста́расці ein hóhes Álter erréichen;

дажы́ць да 80 год 80 Jahre alt wérden;

дажы́ць свой век sein Lében beschlíeßen*;

2. (прабыць рэшту часу) разм die réstliche Zeit verbríngen*;

ён дажы́ў ле́та на да́чы er verbráchte den Rest des Sómmers in der Sómmerfrische [auf dem Lánde]