даве́рыць, давяра́ць

1. (аказаць давер) ánvertrauen vt;

даве́рыць каму-н атрыма́ць што-н. j-n zur Inempfángnahme bevóllmächtigen;

2. (перадаць пад чыю-н адказнасць) beáuftragen vt, bevóllmächtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entrust

[ɪnˈtrʌst]

v.t.

1) давяра́ць

2) даруча́ць; аддава́ць пад апе́ку (дзяце́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vertráuen

vi (D) давяра́ць, ве́рыць (каму-н., чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

confide

[kənˈfaɪd]

v.

1) давяра́ць, адкрыва́цца, дзялі́цца (сакрэ́там, кло́патамі)

2) даруча́ць, аддава́ць пад апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

misstráuen

vi (D) не давяра́ць (каму-н.), пабо́йвацца (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mistrust

[,mɪsˈtrʌst]

1.

v.

не давяра́ць; сумнява́цца; падазрава́ць

2.

n.

недаве́рлівасьць f.; падазрэ́ньне n.; недаве́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distrust

[dɪsˈtrʌst]

1.

v.t.

не давяра́ць, ня мець даве́ру, падазрава́ць

2.

n.

недаве́рлівасьць f., недаве́р -у m.; падазро́насьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dependance, dependence

[dɪˈpendəns]

1) (on) зале́жнасьць f.

2) даве́р -у m.

to put dependence in someone — давяра́ць каму́-н.

3) апо́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánvertrauen

аддз. i неаддз.

1.

vt (D) давяра́ць (каму-н.)

2.

(sich) даве́рыцца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спадзява́цца (на каго-н., што-н. auf A) hóffen vi, Hóffnung háben; sich verlássen*, báuen vt (давяраць);

я спадзяю́ся, што … ich hoffe, dass …;

я на Вас спадзяю́ся ich verlásse mich auf Sie;

ты мо́жаш на мяне́ спадзява́цца du kannst dich auf mich verlássen [auf mich báuen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)