давяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. даверыць.

2. каму. Выказваць пачуццё даверу.

Ён мне давярае ва ўсім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

давяра́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. давяра́ю давяра́ем
2-я ас. давяра́еш давяра́еце
3-я ас. давяра́е давяра́юць
Прошлы час
м. давяра́ў давяра́лі
ж. давяра́ла
н. давяра́ла
Загадны лад
2-я ас. давяра́й давяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час давяра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давяра́ць несов.

1. доверя́ть; вверя́ть; поверя́ть; см. даве́рыць;

2. (иметь доверие к кому-л.) доверя́ть;

ён мне ~ра́е ва ўсім — он мне доверя́ет во всём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да даверыць.

2. Верыць каму‑, чаму‑н., спадзявацца на каго‑, што‑н. Грышку ўсе давяралі, і ён ніколі ні ў чым не падкачаў. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каму каго-што або з інф.

Праяўляючы давер’е, даручыць.

Д. таварышу машыну.

Д. атрымаць зарплату.

|| незак. давяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даве́рыць, давяра́ць

1. (аказаць давер) ánvertrauen vt;

даве́рыць каму-н атрыма́ць што-н. j-n zur Inempfángnahme bevóllmächtigen;

2. (перадаць пад чыю-н адказнасць) beáuftragen vt, bevóllmächtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вверя́ть несов. давяра́ць; (поручать) даруча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверя́ть несов.

1. давяра́ць;

2. (поручать) даруча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да даверыцца.

2. Зал. да давяраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doubt​2 [daʊt] v. сумнява́цца; падазрава́ць; не давяра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)