даве́рыць, давяра́ць

1. (аказаць давер) nvertrauen vt;

даве́рыць каму-н атрыма́ць што-н. j-n zur Inempfngnahme bevllmächtigen;

2. (перадаць пад чыю-н адказнасць) beuftragen vt, bevllmächtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

commit to paper, commit to writing

запіса́ць, даве́рыць паперы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Missin

f -, -en мі́сія, даручэ́нне

j-n mit iner ~ beuftragen — даве́рыць [даручы́ць] каму́-н. яку́ю-н. мі́сію

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даруча́ць, даручы́ць

1. (каму-н., што-н.) beuftragen vt (j-n mit D); j-m inen uftrag ertilen;

я даруча́ю вам гэ́тае зада́нне ich beuftrage Sie mit deser ufgabe;

2. (даверыць чыім-н клопатам) zur Betruung nvertrauen; uftragen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)