грані́т м мін Granít m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
igneous
[ˈɪgniəs]
adj.
1) агнявы́
2) Geol. вулькані́чны
Granite is an igneous rock — Грані́т — агнява́я паро́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Granít
m -s, -e грані́т
auf ~ béißen* — палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.; наткну́цца на неадо́льную перашко́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
granite
[ˈgrænɪt]
n.
1) грані́т -у m.
2) цьвёрдасьць f. (заду́мы, сэ́рца), каме́ннасьць f.
granite-faced — з каме́нным тва́рам
a heart of granite — сэ́рца з грані́ту, каме́ннае сэ́рца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)