Verbum

анлайнавы слоўнік

глухата́ ж.

1. (адсутнасць слыху) Táubheit f -;

2. разм. (глухое месца) ábgelegener Ort, Éinöde f -, -n; Díckicht n -(e)s, -e (у лесе)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Schwérhörigkeit

f - глухата́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Táubheit

f -

1) глухата́

2) аняме́нне, здранцве́нне (членаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)