гладзь​I ж (гладкая паверхня) glátte Óberfläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гла́дкі

1. glatt, ében;

гла́дкая даро́га ébener Weg;

гла́дкая ску́ра glátte Haut;

2. разм (сыты) gemästet; wóhl genährt;

спра́ва ідзе́ гла́дка die Sáche verläuft glatt [réibungslos]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fatty

[ˈfæti]

1.

adj.

1) тлу́сты

2) тлу́шчавы

2.

n.

таўсту́н -а́ m., таўсту́ха f.; гла́дкая жывёліна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glare

I [gler]

1.

n.

1) адсьве́т, во́дбліск -у m.; зы́ркае асьляпля́льнае сьвятло́

2) лю́ты і зло́сны по́зірк

3) празьме́рная бліску́часьць напака́з

2.

v.i.

1) асляпля́льна блішчэ́ць

2) глядзе́ць лю́та і са зло́сьцю

3) кі́дацца ў во́чы (пра я́ркі ко́лер)

II [gler]

n.

сьве́тлая, гла́дкая паве́рхня

glare ice — гла́дкі, бліску́чы лёд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)