гла́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гла́дкі гла́дкая гла́дкае гла́дкія
Р. гла́дкага гла́дкай
гла́дкае		 гла́дкага гла́дкіх
Д. гла́дкаму гла́дкай гла́дкаму гла́дкім
В. гла́дкі (неадуш.)
гла́дкага (адуш.)		 гла́дкую гла́дкае гла́дкія (неадуш.)
гла́дкіх (адуш.)
Т. гла́дкім гла́дкай
гла́дкаю		 гла́дкім гла́дкімі
М. гла́дкім гла́дкай гла́дкім гла́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Гладкая Валянціна Фёдараўна

т. 18, кн. 1, с. 372

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

люстра́на-гла́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люстра́на-гла́дкі люстра́на-гла́дкая люстра́на-гла́дкае люстра́на-гла́дкія
Р. люстра́на-гла́дкага люстра́на-гла́дкай
люстра́на-гла́дкае		 люстра́на-гла́дкага люстра́на-гла́дкіх
Д. люстра́на-гла́дкаму люстра́на-гла́дкай люстра́на-гла́дкаму люстра́на-гла́дкім
В. люстра́на-гла́дкі (неадуш.)
люстра́на-гла́дкага (адуш.)		 люстра́на-гла́дкую люстра́на-гла́дкае люстра́на-гла́дкія (неадуш.)
люстра́на-гла́дкіх (адуш.)
Т. люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкай
люстра́на-гла́дкаю		 люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкімі
М. люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкай люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гла́дкий прям., перен. гла́дкі;

гла́дкая доро́га гла́дкая даро́га;

гла́дкая речь гла́дкая гаво́рка;

◊

с него́ взя́тки гла́дки што з яго́ во́зьмеш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюль, -ю, м.

Тонкая празрыстая сятчастая тканіна (гладкая або з узорам).

|| прым. цю́левы, -ая, -ае.

Цюлевыя фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гладкашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З гладкая шэрсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атла́с, -у, м.

Шаўковая гладкая бліскучая тканіна.

Чырвоны а.

|| прым. атла́сны, -ая, -ае.

Атласная папера (тоўстая і бліскучая). Атласная скура (перан.: мяккая, далікатная).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tafla

ж.

1. пласціна, пліта, ліст;

2. гладкая паверхня;

tafla wody — гладкая паверхня вады;

tafla lodu — гладкая паверхня лёду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пано́, нескл., н.

1. Паверхня на сцяне, столі, акаймаваная рамкаю, бардзюрам, арнаментам, гладкая або з жывапіснымі, скульптурнымі відарысамі.

2. Карціна на палатне, якая пастаянна займае які-н. участак сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гладзь​I ж (гладкая паверхня) glátte Óberfläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)