Verbum

анлайнавы слоўнік

Гладкая Л. С. 7/123, 269

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Гладкая Валянціна Фёдараўна

т. 18, кн. 1, с. 372

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гла́дкий прям., перен. гла́дкі;

гла́дкая доро́га гла́дкая даро́га;

гла́дкая речь гла́дкая гаво́рка;

◊

с него́ взя́тки гла́дки што з яго́ во́зьмеш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цюль, -ю, м.

Тонкая празрыстая сятчастая тканіна (гладкая або з узорам).

|| прым. цю́левы, -ая, -ае.

Цюлевыя фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гладкашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З гладкая шэрсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атла́с, -у, м.

Шаўковая гладкая бліскучая тканіна.

Чырвоны а.

|| прым. атла́сны, -ая, -ае.

Атласная папера (тоўстая і бліскучая). Атласная скура (перан.: мяккая, далікатная).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гла́дкі

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

tafla

ж.

1. пласціна, пліта, ліст;

2. гладкая паверхня;

tafla wody — гладкая паверхня вады;

tafla lodu — гладкая паверхня лёду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пано́, нескл., н.

1. Паверхня на сцяне, столі, акаймаваная рамкаю, бардзюрам, арнаментам, гладкая або з жывапіснымі, скульптурнымі відарысамі.

2. Карціна на палатне, якая пастаянна займае які-н. участак сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гладзь^I ж. (гладкая паверхня) glátte Óberfläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)