гартава́цца

1. тэх. gehärtet sein

2. перан. gestählt sein [werden], sich ábhärten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábhärten

1.

vt гартава́ць, загарто́ўваць; умацо́ўваць

2.

(sich) гартава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)