гарну́цца

1. (туліцца, лашчыцца) sich ánschmiegen (да каго-н. an A);

2. (мець схільнасць да чаго-н.) néigen vi (zu D); sich begéistern (für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тулі́цца

1. (гарнуцца да каго-н.) sich drücken, sich schmíegen, sich ánschmiegen (an A);

2. (знаходзіць прытулак) éine Únterkunft fínden*; únterkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schmíegen

(sich) 1. (an A) тулі́цца, гарну́цца (да каго-н.)

2) (an A, in A) прыстасо́ўвацца (да пэўных умоў)

sich ~ und bíegen* — падла́джвацца; пакары́цца, скары́цца

3) (an A, um A) прыляга́ць (да чаго-н.)

4) (um A) абвіва́ць (пра расліны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хілі́цца

1. (нагінацца) sich néigen, sich béugen;

2. марск.; ав. krängen vi, kréngen vi, sich auf die Séite légen;

3. перан. (набліжацца даякой-н. мяжы) zúgehen* vi (s) (да чаго-н. D), führen vi (да чаго-н. zu D);

дзень хі́ліцца к ве́чару der Tag geht zu Énde [neigt sich dem Énde zu];

4. (туліцца, гарнуцца да каго-н.) sich ánschmiegen (an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)