Städtebau

m -(e)s будаўні́цтва гарадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

планіро́ўка ж

1. буд (плошчы, пляца) Éinebnen n -s, Planíeren n -s;

2. архіт (пабудовы і пад.) Plánung f -;

планіро́ўка гарадо́ў Städteplanung f;

3. (размяшчэнне) Ánlage f -; Dispositión f -;

планіро́ўка працо́ўнага ме́сца Árbeitsplatzgestaltung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

er=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) дасягненне чаго-н.: erkämpfen заваёўваць

2) завяршэнне чаго-н.: erbáuen збудава́ць

3) служыць для ўтварэння дзеяслова ад прыметніка (дзеяслоў выражае стан): erröten пачырване́ць =er суф. назоўнікаў м.р., утварае:

1) назвы людзей паводле іх роду дзейнасці: Léhrer наста́ўнік

2) назвы жыхароў краін, гарадоў: Mínsker мінча́нін i г.д.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)