урбані́зм, -у, м. (спец.).

1. Напрамак у мастацтве, які адлюстроўвае жыццё сучасных вялікіх гарадоў.

2. Напрамак у горадабудаўніцтве, які сцвярджае неабходнасць стварэння вялікіх гарадоў.

|| прым. урбаністы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́ленасць, -і, ж.

1. Шчыльнасць насельніцтва.

Н. гарадоў.

2. Наяўнасць насельніцтва.

Слабая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горадабудаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Архітэктар, спецыяліст па будаўніцтве і планіроўцы гарадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рад гарады́
Р. го́рада гарадо́ў
Д. го́раду гарада́м
В. го́рад гарады́
Т. го́радам гарада́мі
М. го́радзе гарада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акро́паль, -я, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Цэнтральная ўмацаваная частка старагрэчаскіх гарадоў, звычайна на ўзгорку.

Афінскі а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рад-геро́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рад-геро́й гарады-геро́і
Р. го́рада-геро́я гарадо́ў-геро́яў
Д. го́раду-геро́ю гарада́м-геро́ям
В. го́рад-геро́й гарады-геро́і
Т. го́радам-геро́ем гарада́мі-геро́ямі
М. го́радзе-геро́і гарада́х-геро́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

озелене́ние азеляне́нне, -ння ср.;

озелене́ние городо́в азеляне́нне гарадо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трушчо́ба ж. трущо́ба;

~бы гарадо́ў — трущо́бы городо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесапа́рк, -у, мн. -і, -аў, м.

Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў і выкарыстоўваецца як парк.

|| прым. лесапа́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водазабеспячэ́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне вадой. Водазабеспячэнне гарадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)