ганарлі́вы

1. (горды) stolz;

2. (ганарысты) hóchmütig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

proud

[praʊd]

adj.

1) ганарлі́вы, го́рды, перакана́ны ў сваёй го́днасьці

2) самаўпэ́ўнены, самазадаво́лены, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы; наха́бны

3) по́ўны го́нару, ганарлі́вы

a proud smile — ганарлі́вая ўсьме́шка

a proud moment — хвілі́на, яка́я напаўня́е пачуцьцём го́нару

•

- proud of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cavalier

[,kævəˈlɪr]

1.

n.

1) ко́ньнік -а, кавалеры́ст -а, ры́цар -а m.

2) кавале́р, джэнтэльмэ́н -а m.

2.

adj.

фанабэ́рысты, ганары́сты, ганарлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)