proud

[praʊd]

adj.

1) ганарлі́вы, го́рды, перакана́ны ў сваёй го́днасьці

2) самаўпэ́ўнены, самазадаво́лены, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы; наха́бны

3) по́ўны го́нару, ганарлі́вы

a proud smile — ганарлі́вая ўсьме́шка

a proud moment — хвілі́на, яка́я напаўня́е пачуцьцём го́нару

•

- proud of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)