Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
land
[lænd]1.
n.
1) сухазе́м’е n., су́ша f.
2) гле́ба, зямля́f.
good land for a garden — до́брая зямля́ дла гаро́ду
3) зяме́льная ўла́снасьць, маёнтак -ка m.
4) край -ю m., краі́на f.; раён -у m.
the land of Belarus — белару́скі край
mountainous land — го́рны раён
2.
v.t.
1) выса́джваць (на бе́раг)
2) прызямля́ць
3.
v.i.
1) прыстава́ць, прыча́льваць
2) выса́джвацца
3) апына́цца, прыбыва́ць
He landed in jail — Ён апыну́ўся ў астро́зе
•
- lands
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stéigen
*vi (s)
1) падыма́цца
der Nébel stieg — падняўся тума́н
das Barométer steigt — баро́метр падыма́ецца
die Préise ~ — цэ́ны падыма́юцца
2) прыбыва́ць, падыма́цца (аб вадзе)
3) расці́, павялі́чвацца (пра славу і г.д.)
4) ступі́ць (на што-н.); выса́джвацца, схо́дзіць (на бераг); садзі́цца (на каня, у трамвай, цягнік і да т.п.); ула́зіць (у акно); ле́зці (на дрэва); перала́зіць (цераз плот і г.д.)
mórgen stéige ich ins Exámen — за́ўтра я іду́ здава́ць экза́мен
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)