вы́плакаць

1. áusweinen vt;

◊

вы́плакаць го́ра séinen Kúmmer von der Séele wéinen;

2. разм. (выпрасіць) mit Tränen erbétteln [erfléhen];

вы́плакаць усе́ во́чы sich (D) die Áugen áusweinen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áusweinen

1.

vt высок. вы́плакаць (гора)

sich (D) die Áugen ~ — вы́плакаць усе́ во́чы

2.

(sich) вы́плакацца, напла́кацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cry one’s eyes out, cry one’s heart out

го́рка пла́каць, вы́плакаць во́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)