вы́паліць

1. verbrénnen* vt, áusbrennen* vt; éinäschern vt (ператварыць у попел);

со́нца вы́паліла траву́ die Sónne hat das Gras áusgebrannt;

во́раг вы́паліў вёску der Feind légte das Dorf in Schutt und Ásche;

2. (у печы) (éin)héizen vt;

3. (цэглу і г. д.) brénnen* vt;

4. разм. (выстраліць) éinen Schuss ábgeben* [ábfeuern]; перан. (сказаць) heráusplatzen vi (s) (што-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выпа́льваць гл. выпаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

heráusplatzen

vi (s) (mit D) разм. вы́паліць, ля́пнуць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́смаліць​II, высма́льваць (выпаліць) verbrénnen* vt, áusbrennen* vt;

со́нца вы́смаліла пасе́вы die Sónne hat die Sáaten verbránnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lósplatzen

аддз. vi (s)

1) разрыва́цца, ло́пацца

2) (mit D) разм. вы́паліць, сказа́ць што-н. (нечакана, раптоўна); пача́ць (смяяцца і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bolt

I [boʊlt]

1.

n.

1) шво́ран -а m., болт балта́ m., ніт -а́ m.

2)

а) за́саўка, зава́ла f. (на дзьвяра́х)

б) замо́к (у па́льнай збро́і)

3) сэ́рца n., язы́к -а́ m. (у замку́)

4) страла́ f.

5) мала́нка f.

6) уцёкі pl., рапто́ўны зры́ў

to make a bolt (for) — кі́нуцца на ўцёкі, уцячы́

7) суво́й палатна́ або́ шпале́раў

2.

v.t.

1) зачыня́ць на за́саўку (дзьве́ры); нітава́ць, браць на ніт

2) вы́паліць, сказа́ць насьпе́х, ля́пнуць

3) глыта́ць не пражава́ўшы, е́сьці насьпе́х

4) скру́чваць ткані́ну (шпале́ры) у суво́й

3.

v.i.

1) кі́дацца на ўцёкі, рва́цца; зрыва́цца

The horse bolted — Конь рвану́ўся

2) ху́тка йсьці́ ў стаўпа́к (пра насе́ньне ці расьлі́ну)

4.

adv.

рапто́ўна

•

- bolt from the blue

- bolt upright

II [boʊlt]

v.t.

1) се́яць (сі́там), прасе́йваць

2) Figur. дакла́дна правяра́ць, аддзяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)