вылуча́ць, вы́лучыць

1. (выдзеліць) áussuchen vt, wählen vt;

2. (прапанаваць, выставіць) vórbringen* vt; vórschlagen* vt;

вылуча́ць на пе́ршы план in den Vórdergrund rücken [stéllen];

вылуча́ць у дэпута́ты zum Ábgeordneten nominíeren [vórschlagen*];

3. (падабраць, знайсці) fángen* vt, áuffangen* vt;

вылуча́ць зру́чны мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

turn off

а) вы́лучыць, вы́ключыць; закруці́ць (кран)

to turn off the light — вы́лучыць сьвятло́

б) адцягну́ць (ува́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адро́зніваць, адро́зніць unterschéiden* vt; áuszeichnen vt, hervórheben* vt (вылучыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shut off

а) вы́лучыць (эле́ктрыку, газ)

б) зачыні́ць (ваду́, даро́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cut off

а) адрэ́заць (падво́з)

б) абрэ́заць, адсячы́ (галі́ну)

в) вы́лучыць (эле́ктрыку, газ)

г) пазба́віць спа́дчыны

to cut off all hope — пазба́віць надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кандыдату́ра ж. Kandidatúr f -, -en;

вы́лучыць чыю-н. кандыдату́ру j-n als Kandidáten áufstellen;

здыма́ць кандыдату́ру séine Kandidatúr zurückziehen*;

адве́сці кандыдату́ру éine Kandidatúr áblehnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аддзялі́ць

1. (выдзеліць) ábteilen vt, separíeren vt;

2. (раз’яднаць) (áb)trénnen vt, lóslösen vt;

3. (вылучыць, пазнаць) unterschéiden* vt;

4. (пры раздзеле маёмасці) éinen Ánteil überlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

turn out

а) вы́лучыць (сьвятло́)

б) вы́пусьціць; вы́гнаць

в) пайсьці́

We all turned out for hockey — Мы ўсе́ пайшлі́ на хаке́й

г) вы́йсьці на страйк

д) аказа́цца, вы́явіцца

He turned out an excellent actor — Ён аказа́ўся выда́тным акто́рам

it turned out that — вы́явілася, што

е) выпуска́ць, прадукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contact

[ˈkɑ:ntækt]

1.

n.

1) сутыка́ньне n., канта́кт -у m.

to be in contact — сутыка́цца, быць у канта́кце

to come into contact —

а) сутыкну́цца

б) увайсьці́ ў канта́кт

2)

а) су́вязь f., знаёмства n.

б) кары́сныя знаёмствы

в) сувязны́ -о́га m. (асо́ба)

3) Electr.

а) спалучэ́ньне

to make (to break) contact — улучы́ць (вы́лучыць) ток

б) лу́чнік, уключа́льнік -а m. (электры́чны)

2.

adj.

канта́ктны, датыка́льны, сувязны́

3.

v.t.

спалуча́ць, сутыка́ць

4.

v.i.

1) сутыка́цца

2) нала́джваць су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кандыда́т м. Kandidát m -en, -en; Ánwärter m -s, -;

кандыда́т на паса́ду прэзідэ́нта Präsidéntschaftskandidat m;

вы́ставіць кандыда́там у дэпута́ты als Ábgeordneten nominíeren, als Kandidáten (für die Parlaméntswahlen) áufstellen;

вы́лучыць кандыда́та éinen Kandidáten vórschlagen*;

кандыда́т наву́к Kandidát der Wíssenschaften, Dóktor m -s, -tóren (скар. Dr.);

ступе́нь кандыда́та наву́к der wíssenschaftliche Grad éines Kandidáten (у Беларусі); Dóktorgrad m -(e)s, -e (у шэрагу замежных краін);

кандыда́т у майстры́ Spórtler der Méisterklasse; шахм. Méisteranwärter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)