выйграва́ць, вы́йграць
1. gewínnen* vt;
выйграва́ць па́ртыю ў каго-н. gégen j-n gewínnen*;
выйграва́ць спра́ву юрыд. éinen Prozéss gewínnen*;
2. (мець карысць) gewínnen* vt, vi; éinen Gewínn [éinen Vórteil] háben;
выйграва́ць на чым-н. éinen Vórteil aus etw. (D) schlágen*; Gewínn aus etw. (D) zíehen*;
выйграва́ць час Zeit gewínnen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
romp
[rɑ:mp]
v.i.
1) го́цаць, го́йсаць; куля́цца
2) лёгка выйграва́ць
to romp in — зь лёгкасьцю дабе́гчы да мэ́ты, вы́йграць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ábgewinnen
* vt
1) выйграва́ць
2) дамагчы́ся (чаго-н.)
man kann ihm kein Wort ~ — з яго́ не вы́цягнеш ніво́днага сло́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erübrigen
1.
vt захо́ўваць, зберага́ць, зэкано́міць
Zeit ~ — выйграва́ць час
2.
vi застава́цца
es erübrigt nur noch zu ságen — застае́цца яшчэ́ то́лькі сказа́ць
3.
(sich) быць залі́шнім
es erübrigt sich zu ságen, dass… — залі́шне каза́ць, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
win
[wɪn]
1.
v.t. won, winning
1) выйграва́ць
to win the battle — вы́йграць бітву́
2) здабыва́ць
to win fame — здабы́ць сла́ву
to win a prize — здабы́ць узнагаро́ду, прыз
3) здабыва́ць, заваёўваць (прыхі́льнасьць), выкліка́ць (зацікаўле́ньне)
The speaker soon won his audience — Прамо́ўца ху́тка заваява́ў прыхі́льнасьць слухачо́ў
2.
n., informal
вы́йгрыш -у m.; уда́ча f.; перамо́га f.
•
- win back
- win over
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gewínnen
*
1.
vt
1) выйграва́ць (von D – у каго-н.)
2) горн. здабыва́ць
3) атры́мліваць, набыва́ць
Éinfluss ~ — набы́ць уплыў
j-n für sich ~ — схіля́ць каго́-н. на свой бок
Óberhand ~ — узя́ць верх (над кім-н.)
den Éindruck ~ — атрыма́ць ура́жанне
2.
vi
1) (an D, bei D) вы́йграць (у якіх-н. адносінах)
die Sáche gewínnt an Klárheit — спра́ва стано́віцца больш я́снай
zwei zu eins ~ — спарт. вы́йграць з лі́кам два-адзі́н
2) (von D) атры́мліваць вы́гаду [кары́сць] (з чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
score
[skɔr]
1.
n.
1) вы́нік гульні́
The score was 9 to 2 in our favor — Вы́нік гульні́ быў 9:2 на на́шую кары́сьць
2) нале́жнае n.; доўг до́ўгу m.; раху́нак -ку m.
to pay the score — заплаці́ць доўг, нале́жнае або́ раху́нак
3) два дзяся́ткі, двацца́тка f.
three scores and ten — се́мдзесят
4) Mus. партыту́ра f.
5) рубе́ц -ца́ m., зару́бка, нару́бка f. (на дрэ́ве)
2.
v.t.
1) ве́сьці падлі́к
2) выйграва́ць
to score a point — вы́йграць пункт
to score a victory — атрыма́ць перамо́гу
3) Mus.
а) аркестрава́ць
б) піса́ць партыту́ру
4) падкрэ́сьліваць або́ выкрэ́сьліваць памы́лкі
•
- Don’t worry on that score
- pay off a score
- settle a score
- scores
- on the score of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gain
I [geɪn]
1.
v.t.
1) выйграва́ць
to gain time — вы́йграць час
2) атры́мваць, забясьпе́чваць (сабе́)
3) дамага́цца, дасяга́ць
4) сьпяша́цца (пра гадзі́ньнік)
5) выга́дваць
How much do I gain by that? — Ко́лькі я вы́гадаю гэ́тым?
6) прыбыва́ць; дабіра́цца; дасяга́ць
The swimmer gained the shore — Плыве́ц дасягну́ў бе́рагу
7) дадава́ць
to gain weight — прыбы́ць на вазе́
to gain strength — набіра́цца сі́лаў
2.
v.i.
1) прыно́сіць кары́сьць, быць кары́сным; мець кары́сьць, карыста́ць
2) рабі́ць по́ступ
3.
n.
1) прыбы́так -ку m.; прыро́ст -у m. (ху́ткасьці); вы́йгрыш -у m.; кары́сьць f.
2) прыбыва́ньне, павелічэ́ньне n.
3) нажы́ва f.
Greed is love of gain — Пра́гнасьць — гэ́та імкне́ньне да нажы́вы
gain on or upon — даганя́ць
gain over — перакана́ць, перацягну́ць на свой бок
gains — прыбы́ткі, заро́бкі pl.; дахо́д -у m.
II [geɪn]
adj.
1) выго́дны; кары́сны; адпаве́дны
2) зру́чны; спра́ўны, уме́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beat
[bi:t]
1.
beat, beaten, v.t.
1) біць, удара́ць
2) зьбіва́ць, узьбіва́ць (я́йка)
3) перамага́ць, бі́ць, перавыша́ць
This beats me — Гэ́та мне не пад сі́лу, гэ́таму ня дам ра́ды
4) informal ашу́кваць, махлява́ць; скру́чваць (гро́шы, нале́жную ча́стку)
5) кава́ць (зо́лата); выто́птваць (сьце́жку)
6) лапата́ць (кры́ламі)
7) адбіва́ць
to beat time — адбіва́ць такт, дырыгава́ць
2.
v.i.
1) біць у што (як до́ждж); бі́цца
Her heart beats fast with joy — Е́йнае сэ́рца ху́тка б’е́цца ад ра́дасьці
2) informal выйграва́ць
•
- beat back
- beat down
- beat off
3.
n.
1) уда́р -у m., біцьцё n.
2) такт -у m. (у му́зыцы), адбіва́ньне та́кту
3) абыхо́д -у m. (вартаўніка́ ці паліцыя́нта)
to be on the beat — рабі́ць абыхо́д
4) Sl. бі́тнік -а m. & f.; стыля́га m. & f.
4.
adj.
1) informal мо́цна сто́млены, змо́раны, зьнясі́лены, змардава́ны
2) informal ашало́млены ад зьдзіўле́ньня
3) Sl. бі́тніцкі
•
- off one’s beat
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)