erübrigen
1.
vt захо́ўваць, зберага́ць, зэкано́міць
Zeit ~ — выйграва́ць час
2.
vi застава́цца
es erübrigt nur noch zu ságen — застае́цца яшчэ́ то́лькі сказа́ць
3.
(sich) быць залі́шнім
es erübrigt sich zu ságen, dass… — залі́шне каза́ць, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)