выйграва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выйграю́ выйграё́м
2-я ас. выйграе́ш выйграяце́
3-я ас. выйграе́ выйграю́ць
Прошлы час
м. выйграва́ў выйграва́лі
ж. выйграва́ла
н. выйграва́ла
Загадны лад
2-я ас. выйграва́й выйграва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выйграва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выйграва́ць несов., в разн. знач. выи́грывать; см. вы́йграць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выйграва́ць, ‑раю, ‑раеш, ‑рае; ‑раём, ‑раяце.

Незак. да выйграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выйграва́ць, вы́йграць

1. gewínnen* vt;

выйграва́ць па́ртыю ў каго-н. gégen j-n gewínnen*;

выйграва́ць спра́ву юрыд. éinen Prozéss gewínnen*;

2. (мець карысць) gewínnen* vt, vi; éinen Gewínn [éinen Vórteil] háben;

выйграва́ць на чым-н. éinen Vórteil aus etw. (D) schlágen*; Gewínn aus etw. (D) zíehen*;

выйграва́ць час Zeit gewínnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́йграць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што і без дап. Набыць у выніку розыгрышу латарэі, перамагчы ў азартнай гульні.

В. мільён рублёў па аблігацыі.

2. што. Дамагчыся перамогі, узяць верх.

В. бой.

В. партыю ў шахматы.

В. справу.

3. што і без дап. Атрымаць выгаду, карысць, перавагу; выгадаць.

В. ад зніжэння цэн.

В. час.

4. перан., у чым. Атрымаць, заслужыць адабральную ацэнку.

В. у чыіх-н. вачах.

|| незак. выйграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць.

|| наз. вы́йгрыш, -у, м. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выйграва́цца, ‑раецца; незак.

Зал. да выйграваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выйграва́нне ср. выи́грывание; см. выйграва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выи́грывать несов.

1. выйграва́ць;

2. (выгадывать) выйграва́ць, выга́дваць; (извлекать выгоду — ещё) разг. выску́рваць; см. вы́играть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выйграва́цца несов., страд. выи́грываться; см. выйграва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zyskiwać

незак.

1. дабівацца; атрымліваць;

2. (co, na czym) выйграваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)