выжыва́ць, вы́жыць

1. (застацца жывым) am Lében bléiben*;

2. разм. (выгнаць адкуль-н.) vertréiben* vt; heráusdrängen vt (выцясняць); sich (D) j-n vom Hálse scháffen (адвязацца ад каго-н.);

◊

выжыва́ць з ро́зуму разм. den Verstánd verlíeren*; schwáchsinnig wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

supplant

[səˈplænt]

v.t.

выжыва́ць, выцясьня́ць; падмяня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

survive

[sərˈvaɪv]

1.

v.t.

перажыва́ць, перано́сіць

2.

v.i.

выжыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusräuchern

vt

1) абку́рваць, выку́рваць (дымам)

2) перан. разм. выку́рваць (адкуль-н.); выжыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusfrieren

*

1.

vi (s) вымярза́ць; замярза́ць

2.

vt

1) вымаро́жваць

2) разм. выжыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusbooten

vt

1) марск. выса́джваць пасажы́раў з парахо́да ў ло́дку

2) разм. выжыва́ць, звальня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)