выжыва́ць¹ гл. выжыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжыва́ць² гл. выжыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжыва́ць

‘заставацца жывым’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выжыва́ю выжыва́ем
2-я ас. выжыва́еш выжыва́еце
3-я ас. выжыва́е выжыва́юць
Прошлы час
м. выжыва́ў выжыва́лі
ж. выжыва́ла
н. выжыва́ла
Загадны лад
2-я ас. выжыва́й выжыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выжыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выжыва́ць

‘прымушаць пакінуць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выжыва́ю выжыва́ем
2-я ас. выжыва́еш выжыва́еце
3-я ас. выжыва́е выжыва́юць
Прошлы час
м. выжыва́ў выжыва́лі
ж. выжыва́ла
н. выжыва́ла
Загадны лад
2-я ас. выжыва́й выжыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выжыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выжыва́ць I несов. выжива́ть; см. вы́жыць I

выжыва́ць II несов. выжива́ть; см. вы́жыць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжыць ​1.

выжыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжыва́ць, вы́жыць

1. (застацца жывым) am Lében bléiben*;

2. разм. (выгнаць адкуль-н.) vertréiben* vt; heráusdrängen vt (выцясняць); sich (D) j-n vom Hálse scháffen (адвязацца ад каго-н.);

◊

выжыва́ць з ро́зуму разм. den Verstánd verlíeren*; schwáchsinnig wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́жыць², -жыву, -жывеш, -жыве; -жыты; зак., каго (што) (разм.).

Прымусіць пакінуць свой дом, вымусіць пайсці адкуль-н.

В. жыльца.

В. са службы.

|| незак. выжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выжыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́жыць¹, -жыву, -жывеш, -жыве; зак.

Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад.

Ранены выжыў.

◊

Выжыць з розуму (разм.) — страціць памяць, здольнасць усведамляць.

|| незак. выжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выжыва́нне, -я, н.

Барацьба за в. чалавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжыва́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць ​1 — выжыць ​1.

выжыва́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць ​2 — выжыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)