выжыва́ць, вы́жыць

1. (застацца жывым) am Lben bliben*;

2. разм (выгнаць адкуль) vertriben* vt; herusdrängen vt (выцясняць); sich (D) j-n vom Hlse schffen (адвязацца ад каго);

выжыва́ць з ро́зуму разм den Verstnd verleren*; schwchsinnig wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)