outcast

[ˈaʊtkæst]

1.

n.

1) выгна́ньнік -а m., мара́льны вы́радак; адкіды грама́дзтва pl. only.

2) адкі́ды

2.

adj.

адкі́нуты; выгна́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)