ве́рнік м Gläubige (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́руючы м гл вернік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gläubige

sub m, f -n, -n ве́рнік, ве́рніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

churchman

[ˈtʃɜ:rtʃmən]

n., pl. -men

1) духаўні́к -а́ m.

2) царко́ўнік -а, ве́рнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

believer

[bɪˈli:vər]

n.

1) асо́ба, яка́я ве́рыць

2) ве́рнік -а m., ве́рніца f.

3) пасьлядо́ўнік -а m., пасьлядо́ўніца f. (не́йкае ідэ́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)